Hakaizm-Gri Şehir
Çöllerden geldim Ankara’ya deniz olmaya
Ama kaybolmuşum ansızın başka deryalarda
Yüzdürürken batırmışım ümitlerimi kayalıklarda
Kulaç atsam da kurtaramadım fırtınanın ortasında
Maalesef hepsini kendi içimde boğdum aslında
Ne çare olmayınca seni bilen bu karanlık diyarda
Kalmışım bir başıma hayalperestlerin dünyasında
Yarım kalmış hikayeleri yazıyorum bir kasım ayında
Üşüyorum ayazın soğuğu işlemiş satırlarıma
Yine de cümle kuruyorum geride kalan hatıralarıma
Penceremden esti rüzgâr serin serin kağıtlarıma
Aşkların bile ısıtmadığı gri şehrin manzarasında
Bakışları karlı birini gördüm titredim karşısında
Tebessüm edip el salladı ve gitti sislerin arasında
Ne dostluğu yaşayabildim doğru dürüst ne aşkı da
Bendim işte hep şiirler yazıp mecnun olan aşkına
