GERiYE NE KALDI?
Sevgili okurlarım merhaba, bu gün sizlerle kalıcılığı konuşalım. Bana eşlik eder misiniz? Evet dediğinizi duyar gibiyim. Hadi başalım.Biz insanoğlunun hep bir ebedilik arzusu vardır. Bir iğne bile alsak uzun süre kullanmak isteriz. Bu birçok şey için geçerli. Sevdiğimiz insanlar sanki hiç gitmeyecek gibi lbağlanırız. Ve herseyin bir sonu olduğu gibi sevgiler de biter ,sevdiklerimiz gider.
Hayat aslında sonu belli olan bir kitabı her doğumda yeniden okumak gibidir. Her doğum aslında ölümün habercisi değil midir? Hepimizin bu hayatta bir hedefi vardır. Kimisi işinde yükselmek ister, kimisi çok zengin olmak ister ve liste uzar gider. Hedef belirlemek başarılı olmak için önemli fakat tek başına yeterli değil. Bunu takip eden sıkı bir çalışma programı ve istikrarda gereklidir.Peki bu hayata nasıl kalıcı başarılı bir eser bırakmalıyız ki hiç bir zaman hafızalardan silinmesin. Salyangozun bile arkasından bıraktığı bir iz varken biz bir ömrü boşa mı geçireceğiz? Elbette ki hayır. Zemin ve koşullar müsait olmamasına rağmen başarılı olan ve adından söz ettiren bir sürü insan var. Aslında bizim en büyük düşmanımız yine kendimizdir. Dışarıda aramaya gerek yok. Gemi içeriden su almadıkça batmaz. Zihnimizi o kadar gereksiz şeylerle meşgul ediyoruz ki faydalı eylemlere yer kalmıyor .Öncelikle işe zihnimizde ki ayrık otlarını temizlemekten başlayabiliriz. Olumsuz düşünceleri çöp kutusuna atalım. Başarızlıklara bahane kılıfı bulmak yerine başarı için yeni teoremler geliştirmeye kendimizi odaklamalıyız . Hedefi belli olan gemi rüzgarın gücünü arkasına alırken, hedefi olmayan gemi alabora olur. Hayatta her daim hedeflerinize ulaşmanız dileğiyle. Sevgiyle kalın.
